Monólogo do vello traballador

Siempre más noble cuanto más vejado

Anaina para o Che Guevara

 Longa noite de pedra

No meio do caminho tinha uma pedra
tinha uma pedra no meio do caminho
tinha uma pedra
no meio do caminho tinha uma pedra.
(CARLOS DRUMMOND DE ANDRADE)

O teito é de pedra.
De pedra son os muros
i as tebras.
De pedra o chan
i as reixas.
As portas,
as cadeas,
o aire,
as fenestras,
as olladas,
son de pedra.
Os corazós dos homes
que ao lonxe espreitan,
feitos están
tamén
de pedra.
I eu, morrendo
nesta longa noite
de pedra

ir al índice

MONÓLOGO DO VELLO TRABALLADOR

Agora tomo o sol. Pero até agora
traballei cincoenta anos sin sosego.
Comín o pan suando día a día
nun labourar arreo.
Gastei o tempo co xornal dos sábados,
pasou a primavera, veu o inverno.
Dinlle ao patrón a frol do meu esforzo
i a miña mocedade. Nada teño.
O patrón está rico á miña conta,
eu, á súa, estou vello.
Ben pensado, o patrón todo mo debe.
Eu non lle debo
nin xiquera iste sol que agora tomo.
Mentras o tomo, espero.

ir al índice

ir al índice

ANAINA PARA O CHE GUEVARA

 O bravo cóndor andino

pregunta por seu irmán.

 Triste yanqui zugapovos,

lurpio, voraz Tío Sam ,

dime qué foi, qué fixeche

do arriscado Capitán.

 Torvo xeneral Barrientos,

fociño de lubicán,

dime qué foi, qué fixeche

do arriscado Capitán.

 Duro soldado sumido

nunha noite de alquitrán,

dime qué foi, qué fixeche

do arriscado Capitán.

 Semarántono no vento

cunha chaga en cada man,

mais as mapoulas do abrente

axiña frolecerán.

PULSA AQUÍ PARA LEER POEMAS DEDICADOS AL CHE GUEVARA

ir al índice